یه بار دیگه سلام!
البته این سلام خیلی فرق می کنه با سلام های قبلی!
میدونین چرا؟
یحتمل میدونین!این سلامیه بعد از حدود 4 سال!4سالی که عین برق و باد گذشتن و الان من یه دختر بچه 2 ساله هم دارم!
نمی دونستم دنیا اینقدر کوچیکه و زمان اینقدر سریع میگذره!
حالا می فهمم که دکتر شریعتی چرا گفت « ناگهان چقدر زود دیر می شود! »
واقعا!
امیدوارم بازم بتونم اینجا یه چیزایی بنویسم!از زندگی روزمره!از کار!از زندگی و ...
خوشحالم که بازم میتونم دوستای قدیمم رو یه بار دیگه ببینم!
البته از دوستای 4 سال پیش خیلیهاشون وبلاگ نویسی رو ترک کردن و بجز یکی دوتاشون همه وبلاگهاشون پستهای آخرش مال سال 84 و 85 هستش!
ولی خوب ایشالا که هر جا هسن سالم و سرزنده باشن!
اینو برای شروع داشته باشین!تابعد خدمت برسم!